O niektórych chorobach nie mówi się zbyt głośno, są objęte wstydliwym tabu, a konieczność podjęcia ich leczenia stanowi ogromny stres dla pacjenta. O niektórych chorobach również sądzi się, że we współczesnych czasach praktycznie już nie występują. Wszystkie te przekonania dotyczą między innymi kiły. To jedna z chorób wenerycznych, która kojarzona jest jako choroba osób rozwiązłych, prowadzących bogate życie seksualne, korzystających z tak zwanego płatnego seksu. Co warto wiedzieć na jej temat, jak może dojść do zarażenia się, oraz czy w ogóle można się z niej wyleczyć? Poniżej garść bardzo przydatnych informacji.
Jak może dojść do zarażenia kiłą?
Do zarażenia dochodzi najczęściej podczas stosunków płciowych. Mowa tutaj o klasycznych stosunkach dopochwowych, ale też seksie analnym oraz oralnym. Najczęściej dotyczy ona osób korzystających z tak zwanego płatnego seksu, lub mających przygodne kontakty seksualne z osobami nieznajomym. W skrajnych przypadkach do zarażenia kiłą może dojść też podczas zwykłego pocałunku, szczególnie jeżeli osoba będąca nosicielem bakterii krętka bladego ( wywołującego kiłę) ma zmiany w obrębie jamy ustnej. Bakteria dostanie się do organizmu przez uszkodzone tkanki lub przez błony śluzowe – następnie dochodzi do jej namnażania się. Aby doszło do zakażenia trzeba mieć bezpośredni kontakt z krwią czy innymi wydzielinami osoby chorej. Bezpieczne jest natomiast samo przebywanie i kontakt z osobą zarażoną kiłą, używanie tych samych sztućców czy szklanek. Można zatem powiedzieć, że analogicznie jak w przypadku wirusa HIV, bez kontaktu z krwią czy bez stosunku seksualnego, do zarażenia nie dojdzie.
Jakie są objawy zarażenia kiłą?
Pierwsze objawy zarażenia kiłą są mało specyficzne, dlatego też choroba może być po prostu pomylone na przykład z alergią. Pojawiają się bowiem różnego rodzaju zmiany na skórze, oraz w okolicach genitaliów. To właśnie te zmiany na genitaliach powinny być najbardziej alarmująco. Jaką przybierają one postać? Na początku można zaobserwować bezbolesną grudkę, mającą okrągły kształt, która umiejscawia się w okolicach wniknięcia bakterii do organizmu. Najczęściej są to zatem prącie, okolice odbytu oraz okolice warg sromowych i pochwy. Jest to tak zwana zmiana pierwotna, która najczęściej po kilku tygodniach samoistnie znika, nawet bez leczenia. Dlatego też bywa przeoczona i osoba chora nie podejmuje żadnych interwencji medycznych. Następny etap to tak zwana kiła wtórna. Najczęściej rozpoczyna się około 2 lub trzy miesiące po zarażenia, pojawia się wtedy w postaci sporych zmian skórnych na różnych częściach ciała, najczęściej jednak na stopach rękach i głowie. Ma postać plamek, rzadziej grudek, o kolorze blado czerwonym lub różowym. Jeżeli nie obejmuje dużej części skóry może być również przeoczona. Zmiany mogą pojawić się również w wilgotnych miejscach ciała, na przykład w pachwinach czy okolicach genitaliów. Poza tym mogą pojawić się objawy takie jak ból gardła, gorączka, powiększenie węzłów chłonnych czy brak apetytu. Jeżeli na tym etapie nie podejmie się leczenia, kiła może przejść w postać utajoną.
Utajona postać kiły
Utajona postać kiły nie daje żadnych objawów w postaci zewnętrznych zmian na skórze. Oczywiście nie oznacza to, że choroba nie pustoszy organizmu i nie sieje w nim zniszczeń. Niestety może ona doprowadzić do bardzo poważnych zmian w układzie nerwowym, co w konsekwencji może prowadzić do udaru mózgu, zapalenia opon mózgowych, czy nawet zmian w osobowości ( jeżeli kiła degraduje komórki układu nerwowego). Niestety to właśnie nieleczona kiła ostatecznie prowadzi do śmierci. Wyniszcza wszystkie narządy wewnętrzne, jest skrytym zabójcą.
Jak się leczy kiłę?
Jeżeli nie zostanie ona zdiagnozowana na etapie zmian skórnych, należy zrobić badania z krwi. Tylko w ten sposób można ją wykryć. Leczenie polega na podawaniu domięśniowo antybiotyków przez co najmniej dwa tygodnie. Ten sposób skuteczny jest w przypadku pierwszych objawów kiły czyli świeżo po zarażenia. Najbardziej skutecznym antybiotykiem w tym przypadku jest penicylina. Kiła utajona wymaga natomiast leczenia szpitalnego. Jeśli istnieje podejrzenie zarażenia się kiłą należy w pierwszej kolejności udać się na konsultacje lekarskie do wenerologa. Tutaj można sprawdzić https://cmp.med.pl/zakres-uslug/konsultacje-lekarskie/wenerologia/ gdzie przyjmują świetni specjaliści.
