Wigilia to jeden z najbardziej wyczekiwanych dni w roku, który spędzamy w licznym gronie rodzinnym. I chociaż siedzące przy stole dzieci marzą tylko o tym, by jak najszybciej zjeść i otworzyć prezenty znajdujące się pod choinką, dla innych członków rodziny jest to czas na rozmowę z bliskimi, których często nie widzieli przez cały rok.

Na wigilię Bożego Narodzenia niemal każda rodzina dekoruje choinkę. Jest to jedna z najmłodszych tradycji wigilijnych. Drzewko ma chronić dom oraz jego mieszkańców przed złymi mocami.

Wigilijny stół należy posypać owsem, a pod znajdujący się na nim obrus włożyć garść siana. Symbolizuje to ubóstwo oraz warunki, w jakich narodził się Jezus. Pod każdym z nakryć należy położyć pieniążek lub łuskę z karpia, które zapewnią szczęście oraz pomyślność finansową w nadchodzącym roku.

Na środku stołu stawiamy koszyczek z opłatkiem, a obok niego sól oraz czosnek, które symbolizują walkę ze złem. Warto również postawić świece, których światło symbolizuje miłość i dobro.

Do stołu zasiadamy, kiedy na niebie pojawi się pierwsza gwiazdka. Jest ona symbolem Gwiazdy Betlejemskiej, która wskazała pasterzom drogę do żłóbka Jezusa.

Przed rozpoczęciem wieczerzy powinniśmy odczytać fragment ewangelii według Św. Łukasza (Łk 2, 1-14). Według tradycji fragment powinno odczytać najstarsze dziecko w rodzinie.

Dzielenie się opłatkiem jest symbolem zgody i wybaczenia wszelkich urazów.

Na stole wigilijnym powinno znajdować się 12 dań symbolizujących dwunastu apostołów. Można również zrezygnować z tradycyjnej liczby dań, jednak ich ilość powinna być nieparzysta.

Należy pamiętać, aby przygotować dodatkowe nakrycie dla „zbłąkanego wędrowca” a do stołu dostawić dodatkowe krzesło.

Wigilijne obdarowywanie się prezentami pochodzi z rzymskich Saturnaliów (uroczystości na cześć Saturna, rzymskiego boga rolnictwa), które obchodzono w grudniu.

NU

[vc_facebook]