Stres jest wszechobecny i dotyka wielu sfer naszego życia. Czy można walczyć ze stresem? Można i trzeba eliminować go tam, gdzie to jest możliwe.
Stres dotyka praktycznie każdego człowieka, ponieważ stale doświadczamy sytuacji stresowych. Różnice są jedynie w kwestii odczuwania i reakcji na stres. Każdy człowiek inaczej radzi sobie ze stresem, który zazwyczaj przebiega w różny sposób, inne mogą być objawy stresu oraz trwałe ślady, które zostawi stres.
Stres to reakcja organizmu na zmiany w pracy, w codziennym życiu oraz próba przystosowania się do zmienionych warunków. Stres to również reakcja na agresję albo na zadania stawiane w pracy, kiedy uważamy, że przewyższają nasze możliwości. Organizm próbuje dostosować się do sytuacji stresowej lub do agresji czy wzmożonego wysiłku, Jest to tzw. faza mobilizacji, w której dochodzi do podwyższenia ciśnienia krwi, wzrostu temperatury ciała, rozszerzenia naczyń krwionośnych i zwiększenia przepływu krwi. Są to reakcje fizyczne, które umożliwiają szybkie podjecie zwiększonego wysiłku, skracają czas reakcji na bodźce.
W fazie adaptacji organizm wypracował już sposoby reakcji na bodźce stresowe albo w formie niezwłocznego usunięcia przyczyny stresu albo odsuwania reakcji w czasie (ucieczka). Niebezpieczna sytuacja powstaje wówczas, kiedy te dwie fazy stresu (mobilizacja i adaptacja) przedłużają się. Dochodzi wówczas do fazy wyczerpania, ponieważ organizm nie jest zdolny do ciągłej mobilizacji albo nie wypracowuje odpowiednich metod radzenia sobie ze stresem (brak adaptacji). Nie ma energii do podejmowania działań, co prowadzi do osłabienia, wzrostu podatności na choroby, do zaburzeń psychicznych, a nawet śmierci.
Ostry stres objawia się w różny sposób. Mogą to być zmiany nastroju, złość, smutek, nadmierne podniecenie, nerwowe tiki. Charakterystyczne objawy to również głośna mowa, przyspieszone bicie serca, wzrost temperatury ciała i poszerzenie źrenic. W fazie przewlekłej stres może powodować objawy gastryczne, częste infekcje, duszności, nadużywanie alkoholu, środków uspokajających, ucieczkę w pracę, rozluźnienie więzi rodzinnych i towarzyskich, napady paniki. Oczywiście stres powoduje różne reakcje fizjologiczne, które mogą prowadzić do pewnych schorzeń albo je ułatwiać.
Oczywiście stres to nie tylko negatywne zjawisko, w pewnym stopniu może przynosić pozytywne skutki. Niewielki stres w szkole w pracy, w czasie nauki, w życiu osobistym mobilizuj na s do działania, do walki, nauki itd. W pracy stres pozwala na uzyskanie lepszej wydajności, wyższej koncentracji i sprawności, wyzwala kreatywność. Stres pozwala na zmianę pracy, wyjazd do innego miasta i realizacje marzeń. To pozytywne zjawisko wyłącznie wówczas, kiesy stres jest pod kontrolą. Niestety stres w pracy często wymyka się spod kontroli, a pewne czynniki mogą go potęgować. Złe warunki pracy (hałas, nieodpowiednia temperatura), ciągłe ryzyko związane z wykonywaniem pewnych zawodów, zmiany w zespole pracowniczym, złe stosunki w zespole – to wszystko powoduje stres, który w pewnym momencie przestaje mobilizować i staje się niebezpiecznym stresem przewlekłym. Można z tym walczyć tylko w tych obszarach, na jakie mamy wpływ. Duża w tym rola pracodawcy, który może wyeliminować większość sytuacji stresogennych.
Walka ze stresem to konieczność, w pracy i w domu przydają się techniki radzenia sobie ze stresem, ale tam gdzie można, trzeba eliminować niepotrzebny stres. Skutki długotrwałego stresu są wówczas mniejsze, a leczenie łatwiejsze lub w ogóle niepotrzebne. Więcej na stronie internetowej Portaldlazdrowia.pl.
