Był 5 dzień miesiąca Ijar roku 5775 – dla Żydów, dla wszystkich nie-Żydów, a więc dla goi to 24 kwietnia 2015 roku, piątek. Muzeum Miasta Jaworzna wespół z Fundacją Or Chaim zaprosiło na Świętowanie Szabatu – rekonstrukcję kolacji szabatowej. Trzygodzinną uroczystość poprowadził Jarosław Banyś, właściciel galerii sztuki współczesnej w Tychach. Na rekonstrukcji pojawiło się liczne grono gości.
Kolację szabatową rozpoczyna zapalenie świec. Jest to przywilejem kobiet. Kobieta zapala świece, zasłania dłońmi oczy i odmawia błogosławieństwo. Zwraca się w nim do Boga, który nakazał zapalać świece na Szabat.
Po czym odśpiewano pieśń na przywitanie Aniołów. Rozpoczyna się ona słowami: Pokój Wam, Aniołowie Posługujący.
Błogosławienie dzieci było kolejnym elementem kolacji. Kładziono dłonie na głowach przybyłych dzieci i odmawiano błogosławieństwo, w tym strofy: Oby Bóg uczynił Cię takim, jak Efraim i Menasze. Były to postacie biblijne ze Starego Testamentu.
Kidusz czyli Błogosławieństwo nad kielichem wina następowało po błogosławieństwie dzieci.
Przywoływano w nim stworzenie świata, wzywając Boga, który siódmego dnia ukończył pracę stworzenia i odpoczął tego dnia od wszelkiej pracy. Święty Szabat Bóg przekazał ludziom jako dziedzictwo.
Po Kiduszu nastąpił rytuał umycia rąk – naczynie z wodą bierze się do lewej ręki i polewa trzy razy prawą dłoń od nadgarstków. Podobnie czyni się z dłonią lewą. Błogosławieństwo kierowane jest do Boga, który nakazał obmywanie rąk.
Hamoci następujące po Kiduszu to błogosławieństwo chleba. Po nim podjęto pieśń rozpoczynającą się wersem: „Odpoczynkiem, radością i światłem dla Żydów jest dzień Szabatu, dzień rozkoszy”.
Po wszystkich szabatowych błogosławieństwach przystąpiono do jedzenia. Podano koszerne, jakżeby inaczej, sałatki, owoce i ciasta.
Rekonstrukcję zakończyło błogosławieństwo po jedzeniu: – za pozwoleniem dostojnych obecnych, błogosławimy naszego Boga za to, że jedliśmy z tego, co do Niego należy i przez Jego dobroć żyjemy.
Przypomniano też stare pieśni szabatowe: Niesiemy wam pokój, Cały świat to bardzo wąski most, Naród Izraela żyje, praojcowie nasi ciągle żyją.
Istotą tego niecodziennego spotkania w Muzeum było zaproszenie do stołu Żydów i goi, to poznanie ma uchronić przed uprzedzeniami.
[vc_facebook type=”standard”]
