Uchwałą Rady Miejskiej w Jaworznie pomnik poświęcony Bojownikom Polskiego Ruchu Oporu Poległych w latach 1846 – 1945 zostanie usunięty.
Pomnik powstał w 1961 roku i usytuowano go przy ul. Grunwaldzkiej (koło obecnego sądu). Przez te lata pod pomnikiem przedstawiciele wszystkich opcji politycznych rządzących miastem wraz z kombatantami, młodzieżą, instytucjami i organizacjami patriotycznymi oraz mieszkańcami składali kwiaty i oddawali hołd Bojownikom Polskiego Ruchu Oporu Poległych w latach 1846 – 1945. Dyskusja radnych nad uchwałą o wyburzeniu pomnika na sesji 27 lutego br. była długa i burzliwa.
Poniżej cytujemy wypowiedzi radnych:
Tomasz Sędor
– Zupełnie nie widzę związku tego pomnika z komunizmem, a ten projekt odnosi się przecież do ustawy o dekomunizacji. Dodatkowo podany koszt likwidacji pomnika wynosi prawie 24 tys zł. Czy nie mamy większych potrzeb w mieście niż wydawanie takich pieniędzy na likwidację pomnika? Od mieszkańców dostaję również pytania o działkę i czy nie powstanie tam kolejny market?
Renata Chmielewska
– Faktem jest, że w obrębie rynku zbudowano pomnik za kwotę ok. 600 tys. zł z identyczną inskrypcją. Zmusza to do zadania pytania o celowość takiego działania i celowość wydawania publicznych pieniędzy. Komu przeszkadza symbol górnika-żołnierza? Co planuje się zrobić z terenem po rozbiórce pomnika? Czy prawdą jest, że pomnik zostanie przekazany Muzeum Miasta Jaworzna?
Barbara Sikora
– Jeżeli tam widnieje data 1846 – 1945 to wiedzcie państwo, że ruch oporu to ruch ludzi odważnych. Ludzi, którzy przeciwstawiają się krzywdzie, ludzie, którzy głoszą hasła patriotyczne.
Ewa Zuber
– Rok 1846, a myślę, że wszyscy z państwa, którzy zabierali przede mną głos, mają pełną świadomość, co to był za rok i co to było za powstanie. I myślę, że skoro zabierali głos, to pewnie odrobili zadanie i zgłębili lekturę. Rabacja Galicyjska była odpowiedzią na to, co stało się. I teraz pytanie, czy ten ruch oporu to był w jakimś kontekście właśnie w czasie tego powstania, bo można również odebrać, że ci chłopi wystąpili przeciwko temu powstaniu. Zatem data jest naprawdę niefortunna. Mamy poświadczenie oraz opinię instytucji, które zajmują się dekomunizacją, więc myślę, że jeżeli chodzi o stronę formalną, jest chyba jasność sytuacji.
Barbara Sikora
– Apeluje do was, abyście państwo zaczęli myśleć z szacunkiem dla poprzednich pokoleń. W przeciwnym razie w tej Polsce, którą budujemy, powstanie następny ruch oporu przeciwko decyzjom IPN.
Maciej Bochenek
– Jeżeli ten teren jest potrzebny, a pomnik stoi w miejscu intratnym, może pomyślmy o tym, żeby przenieść ten pomnik w inne miejsce, gdzie nie będzie nikomu przeszkadzać, a pozostawi pamięć o tych, którzy zginęli.
Tomasz Sędor
– Jeżeli mamy jeden pomnik zbiorczy na rynku, to idąc tym tokiem myślenia, zburzmy wszystkie pomniki w Jaworznie, skoro ten jeden dotyczy wszystkich Polaków walczących o niepodległość. Bo w tym kierunku zmierza to kuriozalne myślenie.
Renata Chmielewska
– Jeżeli na stronie miasta może się ukazać ankieta, dajmy szansę wypowiedzieć się mieszkańcom. Przypominam państwu, że to nie pierwszy pomnik, a wydaje mi się, że także nie ostatni, który zostanie usunięty. Trzeba na ten temat posłuchać społeczeństwa, jak się wypowiada i co na ten temat myśli, aby pomóc nam radnym podjąć słuszną decyzję.
Ewa Głąbik
– Gorąco apeluję, aby oddać głos mieszkańcom. Uważam, że pomysł referendum jest doskonały. Zróbmy ankietę, nie będzie to nic kosztowało, a my się dowiemy ,jak mieszkańcy się czują. Wydaje mi się, że to jest jedyny słuszny wybór.
Tadeusz Kaczmarek
– Zostaliśmy obdarzeni w wyborach samorządowych mandatem radnego i to jest nasza odpowiedzialność i nasze zadanie, jeżeli chodzi o procedowanie nad tym projektem uchwały.
Renata Chmielewska
– Mówił pan przewodniczący Kaczmarek o odpowiedzialności. Jednak są takie momenty, że radni mogą zapytać mieszkańców, bo to oni nas wybrali i my chcemy wiedzieć, czy mamy rację głosując za, czy przeciw i kto ma rację w tym sporze? Co przeszkadza panie prezydencie, żeby taka ankieta ukazała się na stronie miejskiej, żeby mieszkańcy mogli się wypowiedzieć, a żeby tę uchwałę dzisiaj zdjąć z porządku obrad i wrócić do niej? Czy nie możemy poczekać i zapytać mieszkańców? Możemy, tylko trzeba chcieć zapytać mieszkańców.
Paweł Silbert
– Ten pomnik raczej nie jest dla uhonorowania czyiś szczególnych zasług, bo nikogo się na tym pomniku nie wymienia konkretnie, tylko jest to raczej pomnik, jako symbol czegoś. Ci, którzy ten pomnik zafundowali i zamieścili na nim inskrypcję, to nie byli ludzie przypadkowi i wiedzieli, co robią. Tak trzeba było dobrać ten napis, żeby się nikomu nie narazić i żeby osiągnąć jakiś cel. A jaki cel realizowali komuniści od 45 roku tak naprawdę jeszcze wcześniej? A no taki, żeby z tych ludzi, którzy tutaj żyli zrobić zwykłych durniów i argumenty użyte na tym pomniku i inskrypcja placu Jakuba Szeli, ale również argumenty podawane tutaj napisane można by sparafrazować bardzo niegrzecznie zresztą: „argumenty takie kupi, kto jest naprawdę głupi”. […]
– Przez lata mówiłem o tym, że mam ogromne obrzydzenie do składania kwiatów pod jakimś uniwersalnym pomnikiem. Bardzo ucieszyłem się z tego, że nie bezimienni, tylko konkretni ludzie złożyli propozycję wybudowania pomnika, który by symbolizował właściwy wkład i we właściwym ujęciu zaangażowanie tych imiennych i bezimiennych ludzi w to dzieło wyzwolenia kraju i ten pomnik powstał na rynku. Zwróćcie państwo uwagę, jak on wygląda. Jak zobaczycie państwo na te poszarpane pociski, to zwróćcie państwo uwagę, że na jednym z nich daty jeszcze nie ma. To jest wielka symbolika. […]
– Wyjaśniając jeszcze wątpliwości związane z tym terenem, to nie jest tak, że my wystąpiliśmy do IPN-u po to, żeby znaleźć wymówkę, żeby wyburzyć ten pomnik po to, żeby odzyskać teren po to, żeby wybudować Biedronkę czy Lidla. Ten teren jest tak obciążony infrastrukturą podziemną – ciepłociągami, kanałami, liniami telefonicznymi, że jest bardzo mało prawdopodobne, żeby znalazł się chętny, aby ponieść koszty konieczne na przełożenie tej infrastruktury.
Ostatecznie radni zagłosowali nad jego usunięciem – 14 głosów za, 7 głosów przeciw.
Za: Marzena Czarny, Dawid Domagalski, Tadeusz Kaczmarek, Teresa Kondoszek, Mariusz Kowalski, Anna Lichota, Ryszard Maciejowski, Janusz Papuga, Mirosława Pieczara, Sebastian Pycia, Jolanta Smoliło-Żabińska, Maciej Stanek, Wiesław Więckowski, Ewa Zuber.
Przeciw: Maciej Bochenek, Renata Chmielewska, Janusz Ciołczyk, Ewa Głąbik, Dorota Guja, Tomasz Sędor, Barbara Sikora.
Nieobecni: Grzegorz Piętak, Bogusław Śmigielski.
[vc_facebook]
Przeczytaj także:
