Sezon budowlany w pełni, a pogoda sprzyja pracom elewacyjnym. Aby po ich zakończeniu budynek jeszcze długo wyglądał „jak malowany”, należy odpowiednio dobrać farbę fasadową. Na rynku jest kilka ich rodzajów.

Różne podłoża do wykonywania elewacji wymagają odmiennego podejścia. Wszystkie jednak powinny być zwarte, mocne, nośne i wolne od infekcji bakteryjnych, a do tego zagruntowane. Po ustaleniu, czy kondycja podłoża jest wystarczająco dobra, można przystąpić do gruntowania. Należy to zrobić preparatem dobranym do rodzaju farby elewacyjnej – najlepiej takim zalecanym przez jej producenta. Główna zaleta preparatów gruntujących to zwiększanie przyczepności podłoża przy jednoczesnym zmniejszaniu jego nasiąkliwości.

W starszym budownictwie

Z reguły stosowane były tynki cementowe, cementowo-wapienne lub wapienne. W tym przypadku najlepiej jest użyć farb o wysokiej paroprzepuszczalności.

Na nowe domy

Najczęściej są nakładane tynki cienkowarstwowe – silikonowe, akrylowe, mineralne oraz silikatowe – będące elementem systemu dociepleń. Z reguły farbę elewacyjną kupuje się razem z tynkiem, zgodnie z prostą zasadą: jaki rodzaj tynku, taka farba, np. jeżeli tynk jest silikonowy, to farba też jest silikonowa.

Uwaga! 

Po otynkowaniu ściana musi całkowicie wyschnąć, a to trwa co najmniej 30 dni, a czasami nawet 2 razy dłużej. Należy pamiętać również o współczynniku odbicia światła „Y”, który ma duży wpływ na jakość elewacji w postaci trwałości koloru. Im „Y” jest niższy, tym szybciej straci swój pierwotny kolor.

Farby akrylowe

Są najczęściej wybieranymi farbami elewacyjnymi. Produkowane są z syntetycznych żywic akrylowych z dołączeniem polimerów. Farby te z reguły dostępne są w szerokiej palecie barw.

Farby silikonowe

Produkowane są na bazie silikonów, charakteryzują się wysoką elastycznością oraz odpornością na niekorzystne czynniki atmosferyczne. Są wysoko paroprzepuszczalne. Posiadają także zdolność do samoczyszczenia. W składzie tych farb znajdują się składniki zapobiegające powstawaniu porostów na ścianach. Poleca się je do tynków mineralnych, betonu, murów ceglanych oraz płyty włókno-cementowej. Ich stosowanie zaleca się w miejscach o wysokim zanieczyszczeniu środowiska.

Farby silikatowe (krzemianowe)

Ich charakterystyczną cechą jest trwałe, chemiczne wiązanie się z podłożem. Farby silikatowe wchodzą jednak w reakcję jedynie z podłożem mineralnym, dlatego nie można ich nakładać na powierzchnie uprzednio malowane farbami akrylowymi, alkidowymi czy olejnymi.

Można je wykorzystać do pokrywania starych powłok silikonowych, silikatowych i mineralnych oraz świeżych tynków. Farba ta daje trwałą, odporną na „agresywne” środowisko powłokę o dużej paroprzepuszczalności i wysokiej odporności na porastanie.

Wytwarzane są na bazie potasowego szkła wodnego. Z uwagi na ten fakt podczas malowania należy chronić przed zachlapaniem elementy kamienne, szklane czy szkliwione. Farby te wymagają bardzo rygorystycznego zabezpieczenia budynku, jak i pracowników, a poza tym aplikacja tego produktu musi odbywać się w bardzo stabilnych warunków atmosferycznych.

Farby polikrzemianowe

Główną zaletą produktów polikrzemianowych jest specjalnie modyfikowane potasowe szkło wodne. Farby polikrzemianowe polecane są do malowania podłoży mineralnych, tj. tradycyjne tynki wapienne, wapienno-cementowe i cementowe oraz cienkowarstwowe tynki mineralne, krzemianowe/silikatowe, polikrzemianowe oraz do renowacyjnego malowania podłoży pokrytych powłokami, wyprawami na bazie tworzyw sztucznych. Farba polikrzemianowa posiada znacznie obniżoną alkaliczność (na poziomie wyrobów akrylowych), dzięki czemu zredukowano wpływ czynników atmosferycznych na jakość tworzonej powłoki malarskiej.

Jeszcze więcej rad dotyczących prawidłowego doboru farb elewacyjnych uzyskacie w hurtowni budowlanej LUBAR Oddział Jaworzno.

[vc_facebook]