Urodzony w 1888 r. Eugeniusz Kwiatkowski był wybitną postacią II RP. Lista jego zasług jest bardzo długa, był człowiekiem, który tworzył śmiałe w opinii współczesnych mu polityków plany odbudowy i przemysłowego wzrostu wyniszczonego zaborami i wojną kraju. Z jego inicjatywy powstał port w Gdyni, Stalowa Wola oraz Centralny Okręg Przemysłowy.
Kariera polityczna Eugeniusza Kwiatkowskiego w okresie międzywojennym
Wybitny ekonomista, wicepremier, minister gospodarki i minister skarbu Eugeniusz Kwiatkowski nazywany jest “ojcem gospodarczego sukcesu II Rzeczypospolitej”. W 1923 r. Kwiatkowski objął posadę dyrektora w Państwowej Fabryce Związków Azotowych w Chorzowie, gdzie poznał profesora Ignacego Mościckiego. Trzy lata później w 1926 r. z poparcia Józefa Piłsudskiego Ignacy Mościcki został prezydentem Polski i powołał Kwiatkowskiego na stanowisko ministra przemysłu i handlu. Nominacja ta nie wynikała jedynie z sympatii, jako dyrektor Fabryki Związków Azotowych Kwiatkowski odniósł niemały sukces. Jego zdolności organizacyjne i ogromna pracowitość sprawiły, że będące na skraju upadku przedsiębiorstwo osiągnęło pułap sukcesu, jaki miał miejsce przed wojną.
W obliczu wojny celnej z Niemcami, które były kluczowym odbiorcą polskiego węgla, konieczne było znalezienie innych rynków. W momencie, gdy pojawiła się opcja zbytu do Skandynawii, Kwiatkowski rozpoczął planowanie transportu drogą morską. Zapoczątkowany w 1921 r. plan rozbudowy małej wioski rybackiej, z inicjatywy Kwiatkowskiego nabrał tempa, dzięki temu niewielka nadmorska miejscowość w 1930 r. zamieniła się w prężnie prosperujący port w Gdyni, dzięki czemu Polska uwolniła się od konieczności opłacania zagranicznych armatorów. Kwiatkowski sprawował obowiązki ministra przemysłu i handlu do 1930 r. W tym czasie wielokrotnie wygłaszał przemówienia, w których opowiadał się za jak najszybszym uprzemysłowieniem kraju.
W 1935 r. Eugeniusz Kwiatkowski otrzymał nominację na stanowisko wicepremiera do spraw gospodarczych i ministra skarbu. Za najważniejszy cel postawił sobie wówczas złagodzenie społecznych zamieszek i niepokojów spowodowanych wciąż rosnącym bezrobociem. Urząd wicepremiera i ministra skarbu piastował do 1936 r. We wrześniu 1939 r. Kwiatkowski otrzymał polecenie opuszczenia kraju.
Powojenna działalność Eugeniusza Kwiatkowskiego
Po wojnie Kwiatkowski powrócił do kraju i zamieszkał na wybrzeżu. Do 1848 r. łączył obowiązki Delegata Rządu do Spraw Wybrzeża z posadą wykładowcy i naukowca. Po dymisji poświęcił się pracy naukowej i przeprowadził się do Krakowa. Eugeniusz Kwiatkowski zmarł w 1974 r.
