Zawrotne tempo życia, konieczność nieustannego spełniania wymagań i wszechobecna presja mogą obciążyć niejednego dorosłego. Takie czynniki mogą być jednak szczególnie destrukcyjne dla kruchej psychiki dzieci. Jak wesprzeć rozwój malucha i nie dać się zwariować? Współczesne dzieci nie mają łatwego życia. Mało przyjazny system edukacji, mnogość zajęć edukacyjnych, konieczność spełniania wymagań dorosłych i brak czasu na kontakty z rówieśnikami potrafią nieźle dać w kość.

Warto się zatrzymać

Niestety, nieustający pęd i coraz szybsze tempo życia nie niosą ze sobą niczego dobrego. Choć mamy coraz większe mieszkania i lepsze samochody, czas wolny zastąpiły nadgodziny, a wspólną zabawę z dzieckiem — elektroniczne gadżety. Takie wzorce zachowań prowadzą do wypalenia, depresji i kryzysów. Odbijają się również na najmłodszych członkach rodziny.

Krucha psychika dziecka

Jedną z najważniejszych potrzeb kilkulatków jest potrzeba bezpieczeństwa. Dziecko, które czuje się bezpieczenie i stabilnie, lepiej radzi sobie z codziennymi wyzwaniami, stresem i kontaktami z ludźmi. Jeśli w życiu malucha brakuje uwagi i czasu rodziców, zaczyna to sygnalizować. Często w nieoczywisty sposób. Jeśli podstawowe potrzeby emocjonalne dziecka nie są zaspokojone lub w jego życiu dzieje się coś niedobrego:
– często staje się smutne i przygnębione, rezygnuje z ulubionych aktywności, a kontaktu z rówieśnikami  przestają go cieszyć;
– może wykazywać zachowania agresywne lub autoagresywne (np. kompulsywne obgryzanie paznokci);
– może cierpieć na fizyczne dolegliwości — ból brzucha, głowy, zaparcia, zmęczenie i senność;
– może skarżyć się na stany lękowe lub moczyć się w nocy.
Jeśli zauważysz u dziecka niepokojące symptomy, które utrzymują się przez okres kilku tygodni, koniecznie odwiedź gabinet psychologa. Może się bowiem okazać, że zmiany w zachowaniu dziecka wymagają fachowej terapii.

Jak wygląda psychoterapia dziecka?

Pierwsze spotkanie z psychologiem odbywa się z reguły bez udziału dziecka. Na podstawie rozmowy z rodzicami specjalista ustala źródło problemu oraz decyduje, jaki rodzaj terapii okaże się najlepszy. Jeśli zaburzenia malucha wynikają z napięcia między rodzicami, dopełnieniem terapii dziecka może być np. terapia pary. Jeśli psycholog uzna zasadność terapii indywidualnej, w kolejnych spotkaniach będzie uczestniczyło wyłącznie dziecko. Rodzaj terapii, wykorzystywane przez psychologa metody i techniki będą zależne od wieku i aktualnego stanu pacjenta oraz celu terapii. Warto wiedzieć, że sukces procesu terapeutycznego zależy nie tylko od dziecka. Ogromne znaczenie ma w tym przypadku zaangażowane jego najbliższych. Bez wsparcia ze strony rodziców i rodzeństwa efektywność terapii będzie zdecydowanie mniejsza, a prawdopodobieństwo powrotu do negatywnych wzorców — bardzo wysokie.

źródło: https://psychoterapiacotam.pl/dla-kogo/psycholog-dzieciecy/