Nazwa Długoszyna pochodzi od imienia własnego Długosz, którym określało się wysokiego/długiego człowieka.
Podobno jak większość terenów Jaworzna, Długoszyn należał do klucza sławkowskiego, a jego tereny otrzymał biskup Prandota.
Na terenach Długoszyna w 1518 r. podobno znajdowały się kopalnie ołowiu, które zapewne były istotnym czynnikiem, który zdecydował o założeniu w tym miejscu wsi.
W latach 1518 i 1521 odebrano przywileje zezwalające na wydobycie ołowiu w Długoszynie, które niebawem miały stać się częścią korporacji Ungarische Handel.
W 1565 r. następuje ponowne ożywienie prac górniczych na tych terenach. Jan Młoszowski i Walenty Minor otrzymują prawo do założenia kopalń galmanu, których złoża nie były zbyt bogate na tym terenie, co skutkowało szybkim zamarciem górnictwa.
W XVI w. w Długoszynie znajdował się młyn i tzw. „Dom Wjezdny”, a Białą Przemszą spławiano drewno, za które w 1570 roku zaczęto pobierać cło.
W 1519 roku Długoszyn łączyły ze światem trzy drogi polne. Najstarsza z nich to tzw. Górna Droga. O pozostałych dwóch zapiski pojawiają się dopiero w 1748 r. Pod Długoszynem krzyżowały się niegdyś dwie drogi główne, z których pierwsza prowadziła z Krakowa do Będzina, a druga z Chrzanowa do Będzina.
Pozostałe artykuły:
- Os. Stałe
- Szczakowa i Pieczyska
- Byczyna
- Podwale i Pechnik
- Siłownia
- Jeleń
- Podłęże
- Ciężkowice
- Os. Azot – Azotka
Natalia Uroda
[vc_facebook]
