Wady wzroku u najmłodszych to ogromny problem.
Nie chodzi o samo schorzenie, które wymaga natychmiastowego leczenia, ale o problem z ich rozpoznaniem. Dzieci bardzo rzadko same dają znać o kłopotach ze wzrokiem. Nie mają po prostu świadomości, że ich narząd widzenia jest zaburzony. Nie zawsze też dorośli są w stanie dostrzec wadę. Rodzice powinni być jednak czujni i natychmiast reagować na pierwsze, niepokojące sygnały. Poniżej przedstawiamy te, które pojawiają się najczęściej.
Symptomy, które mogą świadczyć o problemach ze wzrokiem
Kilkulatek rzadko kiedy skarży się na dolegliwości, które powodują obniżenie jakości widzenia. Dzieci nie mają świadomości pogorszenia funkcjonowania narządu wzroku. Rodzic może jednak zauważyć niektóre zachowania dziecka, które mogą świadczyć o takich zaburzeniach. Zaniepokoić powinno mrużenie oczu w celu dostrzeżenia małego szczegółu bądź celu z dużej odległości. Malec może też często pocierać oczy.
Dziecko, które powinno zostać zbadane przez okulistę, może też narzekać na częste bóle głowy bądź ból oczu. Może też mieć problemy z koncentracją. Okulista dziecięcy będzie niezbędny także wtedy, gdy dziecko notorycznie siada w zbyt bliskiej odległości od telewizora czy monitora komputera. Co ciekawe, problemy ze wzrokiem maluch może manifestować poprzez odmowę brania udziału w niektórych rodzajach zabaw, może nie chcieć na przykład układać puzzli.
Najczęściej diagnozowane choroby oczu u dzieci
Najczęściej do okulistów pukają mali pacjenci, u których zauważalny jest zez. To jednak zaburzenie, które trudno przeoczyć, ponieważ jest doskonale widoczne i niestety niekorzystnie wpływa chociażby na estetykę wyglądu.
Są jednak i takie zaburzenia, których wcale nie widać, ale podstępnie się rozwijają. Do takich zalicza się krótkowzroczność, nadwzroczność, różnowzroczność czy astygmatyzm.
Co radzą medycy?
Choroby oczu występują coraz częściej już u małych dzieci. Wszystko dlatego, że są diagnozowane dopiero w zaawansowanych stadiach rozwoju, kiedy dają na tyle uciążliwe oznaki, że dziecko nie jest w stanie normalnie funkcjonować. Sami okuliści przyznają, że główną przyczyną jest brak obowiązku przeprowadzania kontrolnych badań wzroku. Takie powinno się profilaktycznie wykonywać średnio raz w roku.
Największy problem dotyczy dzieci w wieku 5-7 lat, czyli tych, którzy niedługo pójdą do szkoły albo stawiają w niej pierwsze kroki. Co ciekawe, tylko 25% rodziców dba o profilaktyczne badania wzroku swoich dzieci. Do okulisty pukają wtedy, gdy objawy choroby oczu są dobrze widoczne.
Żadnych niepokojących sygnałów rodzic nie powinien bagatelizować. Fakt, że w pierwszych miesiącach życia dziecka narząd wzroku dopiero się rozwija, ale u dzieci kilkuletnich zauważa się już dominujące zaburzenia, które mogą mieć znaczny wpływ na oczy w późniejszym czasie. Trzeba wiedzieć, że nieleczenie niektórych wad będzie się pogłębiać, a zmiany mogą być nieodwracalne. W skrajnych przypadkach dziecku grozi trwała ślepota. Pamiętajmy przy tym, że im wcześniej podjęte zostanie leczenie, tym lepsze efekty przyniesie. Co więcej, w przypadku małych pacjentów bardzo często terapia jest nieinwazyjna, nie wymaga realizacji zabiegów chirurgicznych.
