Przeprowadzka na Łubowiec

SALOS to nic innego jak Salezjańska Organizacja Sportowa. Piłkarskie Stowarzyszenie Sportowe SALOS w Jaworznie obchodzi w roku bieżącym 15. rocznicę powstania. Utworzone zostało 26 sierpnia 2000 roku pod nazwą Stowarzyszenie Lokalne SALOS. Po 12-tu latach działalności, 1 lipca 2012 roku, postawione zostało w stan likwidacji, a końcem roku 2012 zostało rozwiązane. W grudniu tego samego roku powstało Piłkarskie Stowarzyszenie Sportowe SALOS przy O.S.P. Dąbrowa Narodowa w Jaworznie, które działa do dziś.

W poprzednich artykułach omówiliśmy działalność stowarzyszenia w latach 1999-2003. Wówczas ligę piłkarską wygrywali Czerwone Diabły (2 x), Oldboye Gigant i Desperaci, a mecze rozgrywane były na boiskach przy plebani w Dąbrowie Narodowej, za Leśniczówką na Łubowcu i na boisku zespołu szkół Elektrowni Jaworzno II przy ul. Martyniaków. Sezon 2002/2003 liga salezjańska rozgrywała na boisku przy plebani i po raz ostatni zakończenie rozgrywek miało miejsce po mszy w kościele.

Po wyjeździe z Jaworzna do pracy w parafii w Sosnowcu księdza Mirosława Króla – założyciela Salosu i jej pierwszego prezesa, nie najlepsze relacje między proboszczem parafii w Dąbrowie Narodowej i zarządem Salosu uległy dalszemu ochłodzeniu. Ksiądz Marian Wątek miał wiele wątpliwości co do funkcjonowania ligi piłkarskiej przy parafii i i działacze Salosu zaczęli rozglądać się za lokalizacją boiska piłkarskiego w innym miejscu. W znalezieniu odpowiedniej lokalizacji oraz w załatwieniu wymaganych urzędowych formalności dużo pomógł były z-ce prezydenta miasta Janusz Guja, mieszkający na co dzień w Dąbrowie Narodowej. Ostatecznie z prezydentem Jaworzna Pawłem Silbertem zarząd Salosu podpisał umowę na 5-letnią dzierżawę terenu za garażami w Łubowcu, który dotąd służył jako wysypisko śmieci. Wiosną 2003 roku przystąpiono do adaptacji tego terenu na boisko, równocześnie rozgrywając mecze na boisku przy plebani. Nowy sezon 2003/2004 rozpoczął się już na „nowym” boisku, przy ul. Czwartaków.

Mówi zastępca prezesa Wenancjusz Ples: wysypisko śmieci w Łubowcu, nawet po wyrównaniu, nie nadawało się do gry. Trzeba było nawieść sporo nowej ziemi, wyrównać ją, wywalcować i zasiać trawę. Ziemię zwożono z remontowanych w mieście dróg, m.in. przed budynkiem Wspólnoty Betlejem (dawna Szkoła Podstawowa nr 8) remontowana była droga i układane nowe chodniki. W sumie na nasze wysypisko śmieci w Łubowcu przywieziono 86 „wywrotek” ziemi. Adaptacja terenu trwała pół roku. Przy pracach ziemnych pomagały wszystkie drużyny grające w rozgrywkach.

Każda miała swój wyznaczony sektor. Bardzo duży udział w budowie boiska miało nasze miejskie MPO oraz pan Thomas Runte, mieszkaniec Dąbrowy Narodowej i właściciel firmy budowlanej, który nieodpłatnie, korzystając z własnego sprzętu, prowadził prace ziemne. A miał w tym spore doświadczenie, bo wcześniej jego firma wykonywała remont boiska Warty Zawiercie. Przy powstającym boisku w Łubowcu, przy ul. Czwartaków, zamontowano również ławki dla widzów i banery oraz postawiony został kontener, który służył jako przebieralnia dla sędziów oraz magazyn sprzętu potrzebnego do bieżącej konserwacji boiska. Komunikaty oraz różne informacje dotyczące rozgrywek zamieszczane były w gablocie przy wejściu do domu działkowca, w którym Salos dzierżawił pomieszczenie biurowe. Wyposażeni biura stanowiły m.in. moje meble – fotele, ława, biblioteczka i szafa. Mecze rozgrywane były w soboty i niedziele, a w każdy poniedziałek o godz. 17-tej odbywały się spotkania kapitanów drużyn, na których omawiano i podejmowano decyzje dotyczące ostatniej kolejki spotkań. Mimo że po zakończeniu prac ziemnych posiano sporo traw, pierwszy sezon rozgrywany był jednak na boisku przypominającym klepisko.

W regulaminie na sezon 2003/2004 zapisano m.in.
– każdy mecz zaczyna się modlitwą
– mecz trwa 2 x 30 minut, przerwa 5 minut
– drużyny występują wyłącznie w jednolitych strojach z numerami
– zakazuje się gry w butach z kołkami wkręcanymi
– podczas meczu obowiązują zmiany „hokejowe”
– startowe od zawodnika wynosi 10 zł

Ponadto za niewłaściwe zachowanie lub niebezpieczną grę wprowadzono kary finansowe, a od wiosny 2004 roku wprowadzono funkcje obserwatorów meczu. Każda z drużyn wytypowała do tej roli po jednym zawodniku.
Zdecydowaną większość meczów sezonu 2003/2004 sędziował Rafał Drabik. Sędziowali również Marcin Starzyk i Marcin Nowak oraz sporadycznie Edward Majerski, Włodzimierz Guja, a nawet – jeden mecz – ksiądz Mirek Król. W poniedziałek, 28 czerwca 2004 roku, w Domu Działkowca „Jaśmin” w Łubowcu, miało miejsce uroczyste zakończenie sezonu, podczas którego wszystkie drużyny otrzymały dyplomy, a trzy najlepsze także puchary oraz medale dla wszystkich zawodników. Mistrzem ligi została drużyna MPO Jaworzno, a nagrodę „Fair play” dla drużyny, która otrzymała najmniej kar odebrał zespół KS „30-tka” Podłęże. Statuetkę dla najskuteczniejszego strzelca zdobył Paweł Jaromin (MPO, 32 bramki), a najlepszym zawodnikiem uznany został Daniel Sielski(JKS Łubowiec).
MPO Jaworzno: Grzegorz Bartyzel, Tomasz Bodek, Tomasz Budek, Jerzy Cebulak, Adrian Chrzanowski, Seweryn Czeleń, Kamil Dworecki, Wojciech Filipek, Mariusz Gaj, Przemysław Głogowski, Marek Głogowski, Rafał Głowacki, Marcin Grzyb, Dawid Jaromin, Mariusz Kawala, Grzegorz Kuśmierczyk, Rafał Pawlik, Tomasz Pieczara, Piotr Rastenis, Maciej Sroka, Wojciech Tomasiewicz i Dariusz Żbik.

TABELA SEZONU 2003/2004
1. MPO Jaworzno    26 58 95-40
2. Oldboye Dąbrowa    26 54 101-56
3. Strażak    26 46 89-58
4. Victoria    26 44 94-70
5. Czerwone Diabły    26 43 73-57
6. Proboszczanka    26 42 80-66
7. Czarni    26 37 93-78
8. Oldboye Gigant    26 32 67-68
9. JKS Łubowiec    26 30 69-75
10. Łyse Konie    26 21 44-92
11. KS 30-tka    26 20 64-87
12. Koniczynki    26 15 42-101

Za tydzień c.d.
Ryszard Karkosz