Jak słusznie zauważył Mieczysław Kijowski jestem już na chodzie. Wycieczka w rejon Świnnej Poręby była najlepszym tego przykładem. Teraz szykuje się prawie powtórka z rozrywki. Ponownie odwiedzimy rejon Mucharza, ale zajrzymy w inne miejsca niż ostatnim razem. Spróbujemy wejść na dno od strony Skawiec. Więcej na końcu tego artykułu. Ta oferta dla tych, co byli, a jeszcze by chcieli i dla tych co chcieli być, a nie mogli.

Widziane z Upaleniska

Poprzednim razem zaliczyliśmy fragment dna przyszłego jeziora Mucharskiego. Tym niemniej odczuwaliśmy pewien niedosyt, ponieważ zaliczyliśmy jedynie część bardzo stromego brzegu. Co prawda było by nad nami wody na co najmniej dwa chłopa, ale to nie było to. Tym bardziej, że płaskie dno było niemalże na wyciągnięcie ręki. Rosła tam sporo drzew. Do zalania dojdzie dopiero wtedy, kiedy zostaną one definitywnie uprzątnięte.

Jak donosi prasa, jesienne zalanie jeziora może nie zostać dotrzymane. Jak zwykle brakuje kasy i to prawie 80 mln złotych. Zadziałało również przekleństwo wadowickiej kremówki. Tak jest bowiem natura fliszu. Piaskowiec to kruche ciasto a iłowiec pomiędzy nim jest odpowiednikiem wysuszonego kremu. Wygląda na to, że nikt nie przewidział, iż usunięcie drzewostanu ze stromych stoków i ich nawilżenie spowoduje nadanie kremowi pewnej ruchliwości, a tym samym powstanie osuwisk. Dlatego właśnie trwa zabezpieczanie brzegów.

Samo Upalenisko położone na północ od Mucharza, mające kształt trójkąta zawdzięcza swą nazwę temu, iż spalono tutaj lokalną czarownicę. Poza tym las w południowo-wschodniej części skrywa cmentarz choleryczny. My podczas naszej wycieczki pominęliśmy to miejsce. W drzewostanie zaznacza się spory udział świerka pospolitego oraz jodły pospolitej. Było też sporo ładnych kwiatków. Dopiero po wyjściu na północny cypel, a potem przejście w kierunku południowo-wschodnim skrajem lasu oglądaliśmy sporą połać płaskiego dna przyszłego zalewu. Tutaj poza kręcącą się Skawą znajduje się kilka jeziorek. To pozostałości działających żwirowni. To zarazem cel przyszłej wyprawy, która dojdzie do skutku o ile zbierze się więcej niż minian, czyli dziesięciu chętnych.

Pleszanka i kurdybanek

Wędrując stokami Upaleniska na poboczu leśnej drogi, tej, która będzie w przyszłości zatopiona zauważyłem pleszankę pospolita ze znakomicie wykształconymi sporognami. Aby zobaczyć ten gatunek w naturze niekoniecznie trzeba udawać się daleko. Pokrywa on również między innymi brzegi Byczynki niedaleko źródła, z którego smakosze czerpią wodę pitną. To plechowaty wątrobowiec. Roślina ma płaskie, ciemnozielone ciało. Rozgałęzia się ono widlasto. Płaty plechy są nieregularne, nieco kędzierzawe. Z plechy co pewien czas, raczej wiosna wyrastają cienkie łodyżki zakończone czarną kulką. To sporogony. Kulka po pewnym czasie pęka czterema płatami, znajdujące się w niej sprężyce rozprężają się i wyrzucają zarodniki. To gatunek pospolity, uwielbiający gleby mineralne. Pożądane miejsce występowania to rowy, cieniste pobocza dróg.

Na zakończenie wspomnę jeszcze o pospolitym w Jaworznie bluszczyku kurdybanku. Podczas tej wycieczki często go fotografowałem. Prezentowane zdjęcie jest ostatnim, które wykonałem moim zasłużonym Olympusem. Następnego dnia w niedzielę mój aparat zaliczył gwałtowne, bliskie spotkanie trzeciego stopnia z chrzanowskim trotuarem. Dzięki pomocy redakcji mam już nowy aparat. Tym niemniej od teraz przez jakiś czas będę odrabiać zjedzony chleb.

PS. Najbliższa wycieczka odbędzie się już 9 maja. Odjazd o godzinie 9.00 Zwiedzamy ponownie rejon Mucharza w tym dno wciąż suchego jeziora Mucharskiego. Ponadto będą Tatry. Zapisy w Muzeum w Chrzanowie. Tel. 32 623 51 73.