Sytuacja jaworznickiego sportu jest tak dramatyczna, że praktycznie stoi nad przepaścią. Po ostatniej sesji można wręcz powiedzieć, że sport zrobił zdecydowany krok naprzód.
Duża zasługa w tej materii leży po stronie prezydenta, który nie miał, nie ma i z pewnością nie będzie miał w przyszłości serca do sportu. Taka już jego natura.

Po Ciężkowiance, która ledwo dyszy, Górniku, który się już raczej nie podniesie, przychodzi kolej na KS Energetyk – niegdyś dumę miasta. Przyjemnie było wypinać urzędnikom piersi do orderów, gdy za finansowym aspektem sukcesów stała elektrownia. Teraz, kiedy trzeba pomóc klubowi, Silbert unika merytorycznej dyskusji, próbując kierować dyskusję na personalne tory. Co gorsza, bez przygotowania i wiedzy na temat, której podejmuje dyskusję.

Oto bowiem na Komisji Sportu i Turystyki niejaki Nikodem Motyka pełniący funkcję przewodniczącego nie przekazał radnym pisma, jakie skierował do komisji w sprawie Energetyka Krzysztof Lehnort, a na pytanie, dlaczego tego nie zrobił stwierdził, że nie musi na to pytanie odpowiadać.

Jednocześnie na sesji zabrała głos radna JMM Ewa Zuber, która nie jest ani członkiem Komisji Sportu i Turystyki, ani do tej pory nie dała się poznać z działalności w sporcie. Może uprawia jakiś w zaciszu domowego ogniska, ale wstydzi się przyznać. Jej wystąpienie nie dotyczyło sportu, ale zarobków Lehnorta, jakie rzekomo ma pobierać na stanowisku prezesa Energetyka. Miała przygotowane na kartce najwyraźniej przez kogoś innego, bo płynne odczytywanie sprawiało jej trudność, jakby pierwszy raz widziała tekst na oczy. Do czytania zachęcali prezydent Silbert i zastępca prezydenta Starzycki, co może wiele wyjaśniać.

Zresztą Silbert wyrwał się w pewnej chwili do mikrofonu, ale jego awaria uniemożliwiła mu wystąpienie, za to ta sztuka udała się Starzyckiemu, który zachęcał prowokująco Lehnorta do potwierdzenia rewelacyjnych danych odczytanych przez radną Zuber. I tu ZONK. Radny Lehnort oficjalnie oświadczył, że funkcję prezesa w energetyku pełni społecznie. Radna Zuber zaczęła nerwowo wertować kartki, bo zwyczajnie po tym oświadczeniu wyszła na kłamczuchę albo co najmniej ofiarę nie do końca sprawdzonej i przemyślanej intrygi. Prezydent i jego zastępca, pomimo wyłączonych mikrofonów, dalej zachęcali radnego Lehnorta do zmiany złożonego oświadczenia.
Cała sprawa może i nie byłaby warta tak szerokiego opisywania, gdyby nie fakt, że pomówienie radnego Lehnorta było obrzydliwą próbą obejścia drażliwego tematu, jakim jest likwidacja jaworznickiego sportu przez ekipę Silberta.

Zamiast merytorycznej dyskusji i pomysłów na wyjście z impasu, usłyszeliśmy podręcznikowy stek bzdur o zarobkach wyjęty z podręcznika czarnego PR. Przekaz miał być jasny: Lehnort chce kasy nie dla klubu, ale dla siebie. Dla ekipy Silberta ważniejsze jest bowiem oczernianie opozycyjnego radnego niż dyskusja o przyszłości sportu.
Tymczasem w urzędzie miejskim leży jawne oświadczenie majątkowe Lehnorta, które złożył po wyborze na radnego. Wystarczy zajrzeć i wszystko staje się jasne.
Brzydko się panowie prezydenci bawią i jeszcze wciągają radną. Nauczycielkę Zuber, która powinna być wzorem cnót, nie tylko dla uczniów, ale i ich rodziców. A fe…

Józef Matysik

[vc_facebook type=”standard”]